Delfzijl is ons gisteren maar matig bevallen, dus stappen we nu maar op station Delfzijl West uit. Op die manier snijden we het stuk door de stad af. Al gauw hebben we Delfzijl achter ons gelaten en volgen we het jaagpad langs het Damsterdiep naar Appingedam. Van een afstand ziet het er erg schilderachtig uit, maar we verwachten er eigenlijk niet al te veel van. Dat we ons daar danig in vergist hebben blijkt als we de stad inlopen: het is er prachtig! Schitterende huizen aan het water, een leuk, erg oud centrum en vooral heerlijk rustig. Het is dat het in zo'n uithoek ligt, anders gingen we hier wonen, zo denken we. In de koelte van het buitenportaal van de Nicolai-kerk eten we onze boterhammen op. Na een kwartiertje krijgen we het zowaar koud en gaan we weer op pad.
We volgen het Damsterdiep nog een tijdje, onderwijl begerige blikken op de zeer fraaie huizen werpend en dan staan we bij Tjamsweer plots weer in de polder. Hier blijkt de route gewijzigd te zijn, hetgeen vanuit onze richting echter niet aangegeven staat. Dit komt ons op twee ontmoetingen met bijzonder pissige honden te staan. Het loopt gelukkig goed af, maar we zijn wel erg geschrokken. Als we ons omdraaien zien we het bordje 'gewijzigde route' voor de andere richting. Mijn vertrouwen in het boekje is direct tot het nulpunt gedaald, wat tot enige onderlinge wrevel leidt... Gelukkig leggen we het snel weer bij en al gauw bereiken we Nijenklooster. Door de hitte beginnen er visioenen van ijsjes op te doemen, maar die zijn helaas nergens te krijgen. Ook in het volgende gat, Arwerd, valt niets te halen. Wel is de route erg mooi, dus daar troosten we ons mee.
Een verkwikkend alternatief vinden we even verder aan het Godlinzermaar: we trekken onze schoenen uit en steken onze pootjes heerlijk in het koude water. Na een kwartiertje voelen onze voeten weer aan als nieuw en gaan we met frisse moed weer verder, richting 't Zandt. De theekast bij Grevingaheerd laten we gezien de hitte maar even voor wat ie is, al is het een erg leuk initiatief. Onderweg passeren we een flink aantal prachtige herenboerderijen (heerden), onder andere bij Lutjerijp. We zien onszelf alweer helemaal zitten in zo'n huis en de meest prachtige tuinen, kantoren-aan-huis, ateliers en zelfs zwembaden verrijzen in onze fantasie (wat moet je anders met zo'n stal?).
Aldus fantaserend bereiken we 't Zandt. Het 'nieuwe' gevoel was helaas van korte duur en we willen dan ook erg graag even zitten (en alsnog ons ijsje!!) We hebben wederom pech, alles is dicht merken we. Navraag bij een oude vrouw die naast een brievenbus uitrust van het brieven posten bevestigt dit. De vrouw vindt ons echter een geschikt publiek en lijkt vastbesloten ons in zo kort mogelijke tijd haar hele levensverhaal uit de doeken te doen. Gezeten op een krukje, terwijl wij nog steeds op onze inmiddels erg pijnlijke voeten staan, doet ze ons de kwalen, waardeloze kinderen en mishandeling om de oren vliegen. We vinden het uiteraard allemaal heel erg voor haar, maar weten eigenlijk niet goed wat we moeten zeggen. Na ruim een halfuur weten we ons eindelijk los te maken. We lopen een eindje verder tot buiten het dorp en als we zeker weten dat we uit het zicht zijn laten we ons in de berm neerploffen.
Na een korte pauze gaan we weer verder. Ik heb mezelf bij Wijnjetil aan het Garsthuizermaar een tweede voetenbad in de plomp beloofd, maar eenmaal daar gearriveerd blijkt de plomp niet bereikbaar vanwege een dichte rietkraag. Enigszins teleurgesteld en een beetje kreupel strompelen (ik) en lopen (jeroen) we verder. Net als we ons ijsje ter hoogte van zeerijp hebben opgegeven staat er een bordje 'koffie, ijs, gebak'. Dit leidt ons naar boerderij 'De Diek'n' waar we op het terras neerstrijken. Eindelijk ons ijs!! Bij het vertrek laat ik mijn portemonnee liggen, maar dit wordt gelukkig tijdig ontdekt door de gastvrouw.
Het laatste stuk tot Uithuizen is voor mij geen pretje (moe, heeeeeel erg verbrand, nieuwe schoenen...) en wil ik liefst zo snel mogelijk vergeten. De prachtige omgeving maakt het nog wel een beetje goed. In slakkentempo bereiken we het station van Uithuizen. Zodra ik stil sta begint de wereld om me heen te draaien. Ik ga gauw zitten en wacht op de trein, die gelukkig snel komt. In de trein is het bloedheet en benauwd, waardoor de wereld nog veel harder begint te draaien. Ik ben blij dat ik op een stoel zit anders was ik werkelijk flauwgevallen. Aan het einde van de rit naar Groningen-Noord ben ik weer zodanig opgeknapt dat ik in bejaardentempo naar huis kan schuifelen. Na een uurtje platliggen onder natte handdoeken ben ik gelukkig weer helemaal de oude.
Door de inspanning en de warmte kwam er een beetje een naar eind aan, maar vandaag was weer een heel mooie etappe. Onze provincie heeft van alles te bieden beginnen we te ontdekken en we verheugen ons dan ook alvast op de volgende etappe.
) |
) |
) |
) |
| toren van Appingedam | Damsterdiep | prive-steiger | Appingedam |
) |
) |
) |
) |
| Appingedam | Appingedam | Godlinzermaar | afkoelen |
) |
) |
) |
) |
| affakkeltoren | Lutjerijp | theekast | bij 't Zandt |
| Klik op de foto's om ze op groter formaat te zien. | |||