Het eerste stuk naar Eenrum verliep in betrekkelijke stilte, eigenlijk hadden we allebei meteen al honger... Na 5 kilometer kwamen we bij het Eenrumerbos (volgens de gids) of het Oosterbos (volgens het bordje), een klein aangeplant plukje bomen in het verder vlakke land. In het 'bos' was een prachtig grasveldje waar we twintig minuten gepauzeerd hebben om onze boterhammen op te eten. Daarna met een aanzienlijk verbeterd humeur op pad! Tot onze verbazing waren we al heel gauw in Mensingeweer, daar waren we met de kano vanuit Winsum al eens langsgekomen, maar we hadden ons nooit gerealiseerd dat Pieterburen (en dus de zee) daar zo dichtbij ligt. Ook was het leuk om te zien hoe anders het landschap er uitziet als je er te voet doorkomt. Vanuit de kano heb je het gevoel in de rimboe te zitten, te voet kun je ver weg kijken en zie je overal dorpjes, een opmerkelijk verschil in beleving, al is het allebei leuk. De route volgt eerst het Mensingeweersterloopdiep (jawel) en vervolgens het Winsumerdiep tot Winsum, kortom de ons bekende kanoroute, maar dan anders.
In Winsum hadden we dan ook al heel optimistisch een stuk afgesneden, langs de hoofdweg, via het Wiepoopad naar de kanoverhuur, waar we wat gedronken hebben. Toen ontdekten we dus een stukje overgeslagen te hebben, dus zijn we weer teruggegaan, dit keer door pittoresk Winsum, om vervolgens weer op het Wiepoopad richting kanoverhuur uit te komen...
Net buiten Winsum loopt de route door een aantal weilanden waar wandelen is toegestaan. Even leek het net of we bij iemand het erf op liepen, maar we bleken toch goed te zitten. Tussen de schapen en de paarden door, over een flink aantal hekken, om vervolgens weer op de verharde weg uit te komen. Helaas moet je daarna een kilometer of vier langs de weg lopen, waar het, althans op zondagmiddag, erg druk was. Heel vervelend, er moesten steeds auto's langs, dus loop je vrijwel het hele stuk achter elkaar...
In Garnwerd hebben we nog even overwogen om een alternatieve route over het fietspad aan de overkant van het Reitdiep te nemen. Die kenden we van een vorige wandeltocht, en dat is op zich een veel leukere route van Garnwerd naar Wierumerschouw. Omdat het toch al tegen vijven begon te lopen, hebben we toch maar de originele route langs de weg aangehouden. Een leuke bonus van deze route is het piepkleine kerkje van Oostum, heel lief.
Vanaf Wierumerschouw liepen we over voor ons erg bekend terein: de Paddepoelsterweg, die we toch zeker eens per week lopen. Ongemerkt hadden we dus toch al heel wat kilometers op het Pieterpad afgelegd! De bekende route naar huis (vrijwel aan het Pieterpad overigens) kreeg hierdoor toch een iets andere dimensie. Het nadeel hiervan was helaas wel dat we precies wisten hoe ver we nog moesten, en inmiddels toch wel moe begonnen te worden! Ook had ik al bijna de hele dag last van de blessure die ik vorige week op het Gelrepad opgelopen had, en die begon na 26 kilometer flink pijn te doen. Om kwart over zeven waren we thuis, moe maar voldaan. Uiteraard hebben we meteen plannen gemaakt voor de etappe Groningen - Zuidlaren, waarvoor we wederom bij de voordeur kunnen beginnen. Volgend weekend verder dus!
) |
) |
) |
) |
| tent opzetten | ontbijten | het sanitair | de tent |
) |
) |
) |
) |
| tanden poetsen | op de hei | veters strikken | in het zonnetje |
) |
) |
) |
) |
| planning maken | in het zonnetje | op pad | kaart lezen |
| Klik op de foto's om ze op groter formaat te zien. | |||